قبله دل - منتظران مشهدالرضا

قبله‏ی دل

باورم را نور باران کرده‏ای‏
دیده و دل را چراغان کرده‏ای‏

با حضورت، ای کمال روشنی!
روی گیتی را درخشان کرده‏ای‏

ای بهار گلشن آل عبا
باغ دلها را گل‏افشان کرده‏ای‏

آمدی از مشرق آیینه‏ها
خاک را آیینه بندان کرده‏ای‏

شام تار روزگاران را، رضا
روشن از آیات قرآن کرده‏ای‏

ای قیامت در قیامت، روشنی‏
باغ هستی را بهاران کرده‏ای‏

بر سر خوان کرامات رضا
خلق را همواره مهمان کرده‏ای‏

مرهم آوردی دل بی‏چاره را
چاره‏ی حال پریشان کرده‏ای‏

از غم جانسوزت، ای سرو گلستان ولا!
هیچ می‏دانی، چه با جان کرده‏ای؟

دردهامان را تسلی داده‏ای‏
کارهامان را به سامان کرده‏ای‏

باغ دلهای ز غم افسرده را
از کراماتت گلستان کرده‏ای‏

«نسترن» را از گل رویت، رضا!
این چنین شاد و غزلخوان کرده‏ای‏

لینک مطلب

توسط مصطفی محمدزاده در چهارشنبه 89/7/21 ساعت 4:9 صبح نظر